Na zijn bejubelde uitvoeringen van ‘Wachten op Godot’, ‘Eindspel’ en ‘Krapps’ laatste band , brengt huisregisseur Erik Whien bij Het Nationale Theater opnieuw een stuk van Samuel Beckett naar het toneel: ‘Happy Days’. Met topacteurs Antoinette Jelgersma en René van ’t Hof op de vloer, is ‘Happy Days’ een lichtvoetig en optimistisch verhaal over levenslust en zingeving.
Het leven vol optimisme bekijken
In ‘Happy Days‘ zien we Winnie (Antoinette Jelgersma). Zij zit vast, tot haar middel, in een berg zand. Naar wat lijkt al een eeuwigheid. Alles wat ze nodig heeft is in de buurt: een grote handtas, wat persoonlijke spulletjes en haar man Willie (René van ’t Hof). Ondanks haar benarde positie is ze vastbesloten om het leven vol optimisme te bekijken. Zelfs wanneer ze langzaam wegzakt en het zand tot haar kin komt, blijft ze praten, mijmeren en zichzelf en Willie herinneren aan gelukkiger dagen.
Beklemmend en bevrijdend
‘Happy Days’ is een legendarische toneeltekst van de Ierse schrijver en dichter Samuel Beckett. Een ontroerend verhaal over samenzijn en eenzaamheid, lichamelijke aftakeling en groeiende geestkracht. Winnie ervaart constant haar eigen vergankelijkheid en die van de wereld om haar heen. Ze is bang haar verstand te verliezen en uiteindelijk alleen achter te blijven.
Maar verwacht geen zwartgallige voorstelling. Beckett schreef een wonderlijke tekst vol levensdrift en humor. Winnie zoekt voortdurend naar hoop in de duisternis en naar de liefde waar ze tot het eind in gelooft. Het gebrek aan bewegingsvrijheid en de poëtische taal van Beckett roepen samen een wereld op die zowel beklemmend als bevrijdend is.
Een hoogtepunt uit de toneelgeschiedenis
De rol van Winnie wordt gezien als een hoogtepunt in de toneelgeschiedenis. Winnie spelen is een ware tour de force , die door haar indrukwekkende staat van dienst en vanwege haar taalgevoeligheid en lichtheid in spel, in goede handen bij Het Nationale Theater ensemble-lid Antoinette Jelgersma.
Naast Jelgersma speelt René van ’t Hof het nagenoeg woordeloze personage Willie. De grote mimische kwaliteit van Van ’t Hof en zijn meesterschap in het stille spel maken van hem een gedroomde tegenspeler. Samen maken zij van Whiens ‘Happy Days’ een duet. De weergave van een relatie, waarin het wederzijds behoeden voor eenzaamheid tot de kern is verworden van de liefde die zij delen.
Een van de meest gewilde theaterregisseurs van dit moment
‘Happy Days’ is de vierde Beckett-regie van Erik Whien, huisregisseur bij Het Nationale Theater. Eerder maakte hij ‘Wachten op Godot’ en ‘Eindspel’ bij Theater Rotterdam en regisseerde hij Jaap Spijkers bij Het Nationale Theater in de solo ‘Krapps laatste band’. Whien vestigde met deze succesvolle reeks zijn naam als Beckett-regisseur.
Whiens manier van regisseren kenmerkt zich door een grote gevoeligheid, precisie en liefde voor spel. Zijn regies ontstaan vanuit de overgave aan een gezamenlijk proces, een teamprestatie gebaseerd op onderling vertrouwen en waarbij spelers veel ruimte wordt gelaten. Dat maakt hem bij acteurs tot een geliefde en in het land een van de meest gewilde theaterregisseurs van dit moment.
