Hoe Grandmaster Flash de muziekgeschiedenis wil herschrijven

Ik zie dat Grandmaster Flash voor de zoveelste keer op triomftoer door Nederland is geweest. Ik check hem eerlijk gezegd al jaren niet meer, en ik zal even proberen uit te leggen waarom.

Hoewel hij onmiskenbaar 1 van de grondleggers is, heb ik wat moeite met hoe hij zichzelf profileert als zijnde dé enige echte ‘founding father’ van een compleet muziekgenre, en de scratchkunst. Dat doet Joe Saddler in lezingen en presentaties, maar óók middenin zijn dj-sets. Dus doodleuk even alle muziek stilleggen om een preek af te steken over hoe hij hiphop en scratchen heeft bedacht.

Hij is, zoals ze dat noemen, vol van zichzelf. Sinds hij me dat een paar keer heeft geflikt tijdens zijn set ben ik veel van mijn interesse in hem verloren, en dat was denk ik … 15 jaar geleden?

Dat hij zijn status als grondlegger probeert te ‘vermarkten’ snap ik heel goed, en hij slaagt daar glansrijk in, en hij kan fantastisch vertellen, maar hij gaat voor mij persoonlijk wel erg ver in het zich toe-eigenen van hiphop, en met name de kunst van het scratchen.

En het werkt – Het Parool schrijft namelijk deze week naar aanleiding van ADE Beats: “Hiphopgrootheid Grandmaster Flash, de man die het scratchen met vinylplaten uitvond”

Terwijl er nóg iemand al decennialang – door anderen, niet door zichzelf – geprezen wordt als zijnde de uitvinder van het scratchen: Grand Wizard Theodore. Flash zegt hierover in 2002: “Misschien moeten Theodore en ik hier eens over gaan zitten. Hij was mijn eerste student, en voor mij was er niemand – dus wie leerde hem scratchen?”

Terwijl als je ‘Inventor of scratching’ googlet, de naam ‘Grand Wizard Theodore’ verschijnt. Er is, kortom, een tweede narratief over de oorsprong van het scratchen en dat bevalt Joe maar niks.

Wellicht is dát de echte reden waarom Flash zoveel lezingen en optredens geeft. Het narratief moet en zal kantelen ten faveure van hemzelf, en hij lijkt daar wonderwel in te slagen.